-
1 dress
[drɛs] 1. nsuknia f, sukienka f; (no pl) odzież f2. vt 3. vito dress a shop window — dekorować (udekorować perf) okno wystawowe
Phrasal Verbs:- dress up* * *[dres] 1. verb1) (to put clothes or a covering on: We dressed in a hurry and my wife dressed the children.) ubrać (się)2) (to prepare (food etc) to be eaten: She dressed a salad.) przyrządzić3) (to treat and bandage (wounds): He was sent home from hospital after his burns had been dressed.) opatrzyć2. noun1) (what one is wearing or dressed in: He has strange tastes in dress.) ubiór2) (a piece of women's clothing with a top and skirt in one piece: Shall I wear a dress or a blouse and skirt?) sukienka•- dressed- dresser
- dressing
- dressing-gown
- dressing-room
- dressing-table
- dressmaker
- dress rehearsal
- dress up -
2 wear
[wɛə(r)] 1. n( use) noszenie nt (odzieży, butów itp); ( damage through use) zużycie nt2. vtclothes, shoes mieć na sobie, być ubranym w +acc; ( habitually) nosić, ubierać się w +acc; spectacles, beard nosić; ( put on) ubierać się (ubrać się perf) w +acc3. vi; pt wore, pp worn( last) być trwałym; ( become old) zużywać się (zużyć się perf); (clothes, shoes etc) wycierać się (wytrzeć się perf), zdzierać się (zedrzeć się perf)sports/babywear — odzież sportowa/niemowlęca
town/evening wear — strój wyjściowy/wieczorowy
to wear a hole in sth — przetrzeć ( perf) coś na wylot
Phrasal Verbs:- wear off- wear on- wear out* * *[weə] 1. past tense - wore; verb1) (to be dressed in or carry on (a part of) the body: She wore a white dress; Does she usually wear spectacles?) nosić (na sobie), ubierać się w2) (to arrange (one's hair) in a particular way: She wears her hair in a pony-tail.) nosić3) (to have or show (a particular expression): She wore an angry expression.) mieć4) (to (cause to) become thinner etc because of use, rubbing etc: This carpet has worn in several places; This sweater is wearing thin at the elbows.) wycierać się5) (to make (a bare patch, a hole etc) by rubbing, use etc: I've worn a hole in the elbow of my jacket.) wytrzeć6) (to stand up to use: This material doesn't wear very well.) nosić się2. noun1) (use as clothes etc: I use this suit for everyday wear; Those shoes won't stand much wear.) noszenie2) (articles for use as clothes: casual wear; sportswear; leisure wear.) odzież3) ((sometimes wear and tear) damage due to use: The hall carpet is showing signs of wear.) zużycie4) (ability to withstand use: There's plenty of wear left in it yet.) odporność, wytrzymałość•- wearable- wearer
- wearing
- worn
- wear away
- wear off
- wear out
- worn out -
3 clothe
[kləuð]vt* * *[kləuð]past tense, past participle - clothed; verb1) (to provide with clothes: The widow did not have enough money to clothe her children.) ubierać2) (to put clothes on: She was clothed in silk; She clothed herself in the most expensive materials.) ubierać (się)•- clothes- clothes-peg
- clothing -
4 clothes
См. также в других словарях:
ubierać się – ubrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okrywać swe ciało; wkładać coś na siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umył i ubrał się. Ubierać się powoli. Ubierał się ciepło. Ubrał się w piżamę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubierać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
ubrać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ubierać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubrać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} podjąć się wykonania czegoś, co po rozpoczęciu realizacji okazało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
ubrać się — Nie mieć w co się ubrać «nie mieć odpowiedniego ubrania»: A strojów miała, o, jak ta ściana taką szafę. Ciągle się w coś innego przebierała, a jeszcze mówiła, że nie ma się w co ubrać. Boga byś chociaż nie obrażała, pomyślałam sobie. W. Myśliwski … Słownik frazeologiczny
robić się — Robić się, zrobić się na bóstwo, na piękną «robić, zrobić sobie staranny makijaż, fryzurę, ubrać się, ubierać się elegancko; stroić się, wystroić się»: Zrobiłam się na bóstwo, a Marcin żartował, że nie puści mnie z domu, bo zbyt ładnie wyglądam.… … Słownik frazeologiczny
umieć — ndk II, umiećem, umiećesz, umiećeją, umiećej, umiał, umiećeli, umiany 1. «mieć praktyczną znajomość czegoś, być biegłym w czymś» Umieć pisać, czytać, tańczyć. Umieć coś na pamięć. ◊ Umieć lekcję, umieć geografię, historię itp. «być przygotowanym… … Słownik języka polskiego
słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
